به گزارش قدس آنلاین، جلیل شعبانی، تهیه‌کننده فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا» اظهار کرد: «سرهنگ ثریا» شاید ششمین یا هفتمین فیلمنامه‌ای بود که درباره گروه منافقین می‌خواندم و در سال‌های مختلف فیلم‌نامه‌های متعددی در مورد این گروه خواندم و وقتی فیلمنامه خانم عاج را که از نمایشنامه‌شان اقتباس شده بود، خواندم برایم جالب بود که از این زاویه به منافقین بپردازیم، نه از این زاویه که ترور مسلحانه آن‌ها را به سیاق گذشته به تصویر بکشیم.

شعبانی خاطرنشان کرد: احساس من بر این بود که فیلم «سرهنگ ثریا» به دلیل متفاوت بودنش می‌تواند اثری باشد که با مخاطب ارتباط برقرار کند. نکته دیگر این بود که این فیلم روایتگر حس مادر به فرزند است و این یکی از ویژگی‌هایی است که می‌تواند در جذب مخاطب فیلم را موفق کند. به همین دلایل به این فیلمنامه بسیار علاقه‌مند شدم، با سرمایه‌گذار وارد بحث شدیم، قطعاً برای سرمایه‌گذار سخت است که در چنین پروژه بزرگی به یک کارگردان کار اولی اعتماد کند، صحبت‌های زیادی کردیم، کارهای تئاتری و فیلم‌های کوتاهی که ساخته بودند را دیدیم و به این نتیجه رسیدیم که ایشان بهترین گزینه برای ساخت این فیلم هستند و حدود سه یا چهار سال در جزئیات ماجراهای این فیلم تحقیق کرده بود و می‌دانستم که اگر بخواهم کارگردانی انتخاب کنم که بخواهد با طراح صحنه درباره رنگ و فضا و جغرافیای آنجا صحبت کند یا با طراح لباس با نوع لباس‌ها صحبت کند بهترین گزینه خانم عاج است که دو تا سه سال با شخصیت‌های واقعی این فیلم زندگی کرده‌اند.

وی افزود: کار را آغاز کردیم، عوامل ما واقعاً از بهترین‌های سینما بودند، آقای تبریزی به عنوان مشاور کارگردان کمک زیادی به گروه کردند، دکور را در یک زمین مسطح اجرایی کردیم و دقیقاً کمپ اشرف را عیناً ساختیم و فیلمبرداری آغاز شد و خوشبختانه چون خانم عاج از تئاتر به سینما آمده‌اند بازی بازیگران را به خوبی می‌شناخت و به خوبی بازیگران را هدایت می‌کرد.

این تهیه‌کننده درباره انتخاب فیلمنامه‌ «سرهنگ ثریا» در بین دیگر فیلمنامه‌هایی که به موضوع سازمان منافقین پرداخته، توضیح داد: این فیلمنامه فضای دراماتیک خوبی داشت، دغدغه یک مادر برای دیدن فرزندش و از طرفی روایت و نگاه متفاوتی که نویسنده در فیلمنامه این اثر داشت برای من جالب بود. ما فیلم‌های زیادی درباره گروه منافقین دیده‌ایم که به عملیات مسلحانه آن‌ها می‌پردازند؛ اما این فیلم شکل دیگری از اقدامات غیرانسانی آن‌ها را نشان می‌دهد. ما می‌خواستیم پیامی را درباره منافقین به مخاطب منتقل کنیم و احساس کردم که این پیام از طریق چنین قصه‌ای بیشتر به مخاطب و نسل جدیدی که اخبار را در فضای مجازی دنبال می‌کند، منتقل می‌شود و کمک می‌کند کسانی که این فیلم را می‌بینند جذب گروه‌ منافقین نشوند و ببینند که آن‌ها با از هم پاشیدن خانواده‌ها سعی دارند مقاصد خود را پیش ببرند و مشخص است کسی که اینچنین مسیری را در پیش می‌گیرد قطعاً نمی‌تواند نگاه انسانی درستی داشته باشد.

شعبانی در پایان اظهاراتش تأکید کرد: به نظر من نگاه تازه‌ای که در این فیلم وجود دارد تأثیرگذارتر است و همانطور که گفتم پیش‌تر فیلم‌های زیادی درباره اقدامات تروریستی مسلحانه منافقان ساخته شده بود که دیگر می‌توان گفت آن نگاه کلیشه‌ای است و «سرهنگ ثریا» نگاه تازه و جالبی است.